[Orpg] Jacintha & Tessa

Merel :
Op dat moment ging het met mijn enorm slecht.
Mijn buik begon enorm zeer te doen.
Ivon keek me aan "merel wat is er ?"
Ik keke hem met tranen in mijn ogen "Ik wet het niet maar mijn buik , ik ben bang , straks verlies ik dit kind ook."
Toen ik dat laatste zei rende Ivon me kamer uit en riep de dokter !
"Dokter er is iets mis met Merel haar buik doet zeer en ze trekt wit weg."
De dokter keek Ivon even aan en begon toen samen met Ivon te rennen na mij toe.
De dokter bekeek het even en liep toen na Ivon toe .
"Ivon je moet kiezen .. wil je dat ik je vrouw red ? Of dat ik haar de zwangerschap uit laat zitten met de kans dat ze overlijd ?" Ivon keek de dokter aan "Hoe moet ik dat beslissen ."
De dokter keek hem streng aan "Je zal wel moeten . de inwendige bloeding gaat sneller dan ik had gedacht en het kind drukt daar op ook al is het nu eigenlijk nog geen kind."

Olivia Elaine Newton

Ik had Amelia inmiddels weer in mijn armen, ik keek bezorgd .. ik hoopte dat er niets ernstigs zou gaan gebeuren.
Ook Edward was bezorgd maar tegelijkertijd was hij ontzettend gelukkig.
'' We moeten straks en dadelijk echt alle jongens bij haar weg slaan '' zegt Edward dan even om de stilte te verbreken.
Ik lach eventjes zacht.
Robin was er ook nog steeds, ik zucht even '' ik hoop dat er niets ergs is met Merel .. ik wou dat ik nu bij haar kon zijn '' zeg ik dan.

Merel :
Ivon had een besluit genomen en dat was dat die koos voor mij.
Het was een lange operaties en uren gingen er voorbij.
Toen de dokter klaar was liep die uit de kamer.
"Het is gebeurd , het komt allemaal goed met Merel ze moet nu rusten en bedrust voor de aankomende weken en dan is ze weer gezond. En Ivon.." de dokter hurkte voor Ivon die in tranen op de stoel zat "zo ik had gezien kan Merel gewoon kinderen krijgen dus als ze hersteld is en jullie getrouwd zijn kunnen jullie het opnieuw proberen."
Ivon stond op en bedankte de dokter.

Ik lag in diepe slaap toen Ivon de kamer binnen kwam.
Hij keek even na de grote wond op mijn buik en zuchtte even.
hij haalden ze handen even door zijn ogen en gaf me een kus op mijn voorhoofd "Ik hou van je ." waren zijn woorden.
Ik deed mijn ogen open "Het spijt me."
Ivon pakte mijn hand "het geeft niet we gaan ons focussen op jou herstel."

-- reactie gewijzigd door T&dogs op 19 juni om 19:36 --

Olivia Elaine Newton

Ik werd een beetje onrustig '' kan één van jullie niet gaan kijken of alles goed gaat ? '' vraag ik dan aan Edward en Robin.
Uiteindelijk staat Robin op.

Merel :
Ivon was de kamer uitgelopen om de andere even gerust te stellen.
Op dat moment dat die binnen kwam botste die tegen Robin aan.
Ivon had geen zi in een discussie dus liep snel door.
"hey daar is de nieuwe mam!" zei Ivon toen die de kamer in kwam.
Olivia keek na hem "En hoe gaat het met Merel ?"
Ivon schudde zijn hoofd "We hebben het kind weer verloren maar Merel is buiten levens gevaar en zal als ze hersteld is weer kinderen kunnen krijgen."

Ik zat ondertussen nog steeds in bed.
Ik probeerde mijn ogen dicht te doen.
Dit keer had ik er eigenlijk niet zo veel moeite mee misschien omdat ik diep van binnen al wist dat dit ging gebeuren.
Ik zuchtte heel even en sloot mijn ogen.

Olivia Elaine Newton

Ik kijk Ivon aan '' gelukkig is ze hersteld en kan ze hierna weer kinderen krijgen .. maar ik vind het rot dat jullie weer een kind hebben verloren .. '' zeg ik dan.
Ik vond het zo erg voor ze, even kijk ik naar Amelia.
Dan kijk ik naar Ivon '' Wil je de kleine Amelia even vasthouden ? '' vraag ik dan met een kleine glimlach aan hem.

Merel :
Opeens ging er een knop bij me om ik had even genoeg gehad van die kinderdroom.
Ik zuchtte even .
de pijn in mijn buik kwam weer op zetten.
Ik moest rusten dat had de dokter gezegd.
Ik ademde even diep in.
Ik sloot weer mijn ogen.
Als ik weer beter was dan zal ik samen met Ivon even een poosje weg gaan even die vakantie doen die we al een tijdje wouden doen.

Olivia Elaine Newton

Ivon loopt naar me toe en neemt haar voorzichtig van me over, hij glimlacht eventjes.
Ze zag er zo lief uit, zo klein .. zo kwetsbaar nog.

Merel :
Ik droomde heerlijk.
Heel even voelde het alsof dit alles niet was gebeurd.

Ik deed mjn ogen weer open de pijn had me uit mijn droom gehaald.
Ik keek na een glas water die naast me stond.
Ik probeerde het glas te pakken.
Uiteindelijk lukte het en nam een slok.
Het water voelde heerlijk koel aan.
Het leek alsof het water me heel even beter maakte.
Ik plofte nadat ik het glas had terug gelegd weer met mijn hoofd op mijn kussen.

Olivia Elaine Newton

Ik kijk even naar Amelia en Ivon, Amelia legt haar kleine handje even op de hand van Ivon.

Merel :

Ik keek na het plafond.
Ik draaide me een paar keer om.
Het licht vanaf buiten scheen door mijn kamer raam.
Ik sloot weer heel even mijn ogen maar de pijn liet me maar niet slapen.

Olivia Elaine Newton

Ivon hield het kleine handje vast, ik lachte eventjes.
Uiteindelijk geeft hij de kleine Amelia weer aan me terug '' ik ga weer even naar Merel toe '' zegt hij dan.
Ik knik eventjes, Ivon loopt de kamer uit.
Ik kijk naar het kleine lieve meisje in mijn armen.
Edward legt zijn arm even om mij heen, en glimlacht.

Merel :

Toen ik uiteindelijk bijna in slaap viel.
Kwam Ivon stilletjes in de kamer gelopen.
Hij zag me liggen en glimlachte "De baby is heel lief en zo klein ze heet trouwens Amelia "
Ik keek Ivon even aan maar wou er heel even niks van weten.
Ivon kwam bij me op bed zitten.
Ik draaide me om zodat ik met mijn hoofd tegen hem aan leun.
Hij sloeg zijn armen om me heen en gaf me een kus op mijn voorhoofd.

-- reactie gewijzigd door T&dogs op 20 juni om 09:35 --

Olivia Elaine Newton

Ik was best wel moe geworden, ik leg mijn hoofd even tegen Edward aan en voor ik het weet val ik in slaap.
Opeens komt de koningin binnen gestormd, ik schrik weer wakker.
Ze begint te glimlachen en heeft tranen in haar ogen '' ooh wat geweldig '' zegt ze dan terwijl er even een traan over haar wang heen loopt.

Merel :
Mijn ogen gingen weer langzaam dicht.
Ivon glimlachte heel even en deed de deken wat dichter om me heen.
Hij ging wat dichter tegen me aan zitten.

Olivia Elaine Newton

Ze liep naar me toe '' u mag haar wel even vasthouden '' zeg ik dan met een wat vermoeide glimlach.
Ik geef Amelia aan haar, ze begon te glimlachen.
'' Ooh ik ben zo blij voor jullie '' zegt ze dan met tranen in haar ogen.
Voor ik het weet val ik in slaap, ik was gesloopt.

Merel :
Ik was ook diep in slaap.
Ivon legde zijn hoofd heel even tegen de mijne.
"Het komt allemaal goed." fluisterde die.

Olivia Elaine Newton

De koningin lacht eventjes, uiteindelijk komt ook de koning binnen gestormd maar dit keer slaap ik er doorheen.
Ik sla mijn armen om Edward heen en begin een beetje te glimlachen.

Merel :

Ik voelde weer een pijn en werd weer wakker.
Het was ook al weer licht buiten.
Ivon was weg maar kwam snel binnen met een ontbijt "Ik heb geen honger." zei ik snel.
"Merel je moet wat eten." zei Ivon bezorgd.
Ik schudden mijn hoofd "Ik heb geen honger." Ik was eigenlijk zelfs eerder misselijk.

Ivon zette de dienblad voor me neer "Als je je bedenkt" zei hij snel.
Hij nam zelf wel een broodje.
en nam er een hap uit.

Olivia Elaine Newton

De volgende ochtend werd ik voor mijn doen best laat wakker, ik lag lekker onder schone dekens .. waarschijnlijk had Edward dat gedaan.
Ik knipper even met mijn ogen tegen het zonlicht, ik ga een beetje overeind zitten en zie Edward dan met de kleine Amelia op zijn arm voor het vensterbank staan.
Ook ik zelf kon het eigenlijk niet geloven '' goedemorgen '' zeg ik dan met een glimlach.
Edward draait zich om en glimlacht, hij loopt op me af en geeft me even een kus '' goedemorgen '' zegt hij dan met een glimlach.
Ik glimlach ook even naar hem en zie dan dat hij ook best wel moe is '' heb je nou de hele nacht niet geslapen ? '' zeg ik dan tegen Edward.
Hij knikt, ik klop naast me '' dan ga je nu slapen '' zeg ik dan tegen hem.
Hij geeft de kleine even aan mij '' goedemorgen kleintje '' zeg ik dan zacht.
Edward doet alleen even zijn blouse uit en komt dan naast me zitten.
Ik kijk even naar Edward zijn spieren maar vestig dan maar weer snel mijn aandacht op de kleine.
Al snel valt Edward in slaap.
De wangetjes van de kleine Amelia waren lekker bol en ze waren lief rozig.
Ze had mooie volle lippen die ook wat rozig waren.
Ik was benieuwd naar haar oogkleur en naar wat haar haarkleur zou worden.
Ze was nog niet eens een hele dag op de wereld maar ik hield nu al heel veel van haar, ik kijk even met een glimlach naar Edward.
Wie had dit ooit gedacht ? denk ik dan bij mezelf.
Ik hoopte maar dat Merel weer snel beter zou worden, en ik wou zelf ook eens snel bij haar langs gaan.
Maar ik moest van de dokter nog eventjes rust houden.
Ik kijk even op het kastje naast me en zie dan het armbandje liggen die Merel aan me had gegeven, ik pak hem even en doe hem om het kleine polsje van Amelia.
Opeens begon ik na te denken, mijn leven zou nu moeten veranderen .. ik zou verantwoordelijk zijn voor een kind en het moeten opvoeden, en dan werd ik straks en dadelijk als ik met Edward getrouwd was ook nog eens een koningin .. opeens begon ik me af te vragen of dat me wel allemaal zou lukken.
Toen ik even naar Edward en de kleine keek vielen de zorgen van mijn schouders .. het enigste wat telde was dat ik bij Edward was en dat ik de kleine een veilig thuis kon geven, en haar op kon laten groeien .. met straks en dadelijk misschien nog een broertje of zusje .. het liefste een broertje .. dacht ik bij mezelf.
Maar voorlopig was het de kleine Amelia, Edward en ik.
Toch dwaalde mijn gedachte weer even af naar Merel, ik zucht eventjes.

Merel :
Ik werd heerlijk wakker.
Ik had voor mijn doen lang geslapen
Ik keek naast me en zag dat Ivon ook nog sliep.
Ik legde mijn hoofd heel even tegen hem aan.
hij begon te glimlachen "Goedemorgen schoonheid."
Ik ging even rechtop zitten mijn buik deed stukken minder pijn en daar was ik erg blij mee. "Goedemorgen!" zei ik met een grote glimlach.
Mijn lippen gingen naar die van Ivon en ik gaf hem een kus.
Mijn ogen gingen na die van hem.

Ik ging weer overeind zitten "Ivon zouden we toch die vakantie doen?" vroeg ik toen zacht."
Ivon keek me even verbaasd aan maar knikte "Maar natuurlijk dat zal voor Olivia en Edward ook beter zijn die hebben dan meer rust in het paleis."

Ik dacht heel even aan Amalia.
"Ik wil haar niet zien Ivon , ik ben bang..?
Ivon omhelsde me even "Ik begrijp het neem je tijd Olivia zal het ook begrijpen."
Ik knikte.

Olivia Elaine Newton

Het meisje in mijn armen was nog zo klein .. Ik begon nog wat na te denken.
Best raar eigenlijk dat ik zelf ook ooit zo klein was geweest.
Ik houd haar stevig vast, ik had het gevoel dat ik haar nu tegen alles in de wereld moest beschermen .. Zo kwetsbaar dat ze leek.

Merel :
Ik probeerde uit bed te komen.
Het deed wel erg zeer.
Toen ik me in mijn badkamer omkleden zag ik de hechtingen in mijn buik.
Ik ging er langzaam met mijn vingers er over heen .
Het was erg gevoelig.
Ik zuchtte heel even en gooide een plens water in mijn gezicht.
Mijn hoofd schudde ik even en keek daarna in de spiegel.
Ik zag er beroerd uit.
Ik pakte mijn groene jurk en deed hem aan.
Ik keek na de jurk en ging met mijn handen er door heen.

Ik hoorde Ivon ook zich ook omkleden in de kamer.
Ik deed de deur open en zag zijn bloten bovenlichaam.
Ivon draaide zich om en keek na mijn jurk "Die jurk staat je prachtig." zei die met een glimlach.
Ik ging de kamer in en gaf Ivon een kus op zij wang.
Ivon hield me even tegen en drukte zijn lippen op de mijne "Ik hou van je."
Dat zei die de laatste tijd heel vaak maar wat hield ik van die woorden.

Ik keek in die prachtige blauwe ogen van hem.
Ik ging met mijn hand over zijn ongeschoren gezicht.
"Ik hou ook van jou." zei ik tegen hem.
Ik draaide me om en ik voelde zijn lippen in mijn nek.
Ik hoorde mijn eigen adem heel even .
Maar ik hield me in.
Een glimlach op mijn gezicht verscheen en ik pakte een lint om mijn haar op te steken.
Na de operatie voelde ik al veel minder pijn.
Maar ik voelde me ook leeg maar ik kon dit verlies toch sneller een plekje geven.

Olivia Elaine Newton

Heel even zucht ik, ik had eigenlijk helemaal geen zin om zo in mijn bed te blijven liggen.
Ik hoor wat getrappel van een paard, ik vroeg me af wie of wat het zou zijn.
Edward word uiteindelijk wakker, hij hlimlacht even naar me en staat uiteindelijk op, hij trekt zijn blouse aan " ik moet heel eventjes weg, ik ben zo weer terug " zegt Edward dan.
Hij loopt de hal op, ik hoor geschreeuw, een harde klap en dan gegil .. Uiteindelijk hoor ik iemand rennen.
" M..mevrouw Newton, blijf in uw kamer ! " hoor ik dan iemand roepen.
Ik raak in paniek en sta dan toch op, zo snel als ik kan loop ik mijn kamer uit, ik zie Edward op de grond liggen met bloed.
De dienstmeid staat er wit weg getrokken bij " wat is er gebeurd ?! " roep ik huilend uit.
Ik zak naast Edward op de grond , en klop op zijn gezicht " Edward blijf er bij .. Alsjeblieft " zeg ik dan huilend.
" Haal de dokter ! " roep ik dan uit.

Merel :
Ik hoorde gegil op de hal.
Ik pakte mijn zwaard die ik altijd in mijn kamer had liggen.
Ivon keek me geschrokken aan.
Ik deed mijn vinger na me mond .
Ivon begreep dat ik gooide een zwaard zijn kant op.

Met mijn zwaard deed ik heel langzaam de deur open.
Ik zag Olivia bij Edward liggen.
Ik gooide de deur open en liep na Olivia toe.
"Olivia ga na je kamer ga na je kind."
Olivia begon te huilen.
"Ivon haal haar hier nu onmiddellijk weg "fluisterde ik.
Ivon knikte en haalde Olivia bij het lichaam van Edward vandaan.
De dokter kwam aangerend.
Ik liet ze alleen en ging de hal verder door.
Mijn hard ging tekeer.
Robin en nog wat wachters kwamen ook aangerend.
"Robin jij blijft bij mij jullie twee gaan die kant op." ze knikte .

Olivia Elaine Newton

Ik probeerde me los te trekken van Ivon " laat me los ! Ik wil bij Edward blijven ! " gil ik dan huilend.
" Olivia de dokter is bij hem, blijf nou gewoon bij het kind " zegt hij dan.
Ik begin nog harder te huilen en zak door mijn benen heen, Ivon zet me op een stoel neer.
De tranen blijven over mijn wangen stromen.

Merel :
We slopen rustig de gangen door.
Robin begreep er ook niks van .
Hoe konden ze langs al die wachters komen.

Opeens hoorde we weer gegil Robin en ik gingen erop af.
Toen we keken lag de koning bebloed op de grond.
De koningin zat al huilend naast hem.
Ik hurkte bij ze neer en legde mijn vingers in zijn nek.
Ik voelde geen hartslag meer.
Robin keek me aan en ik schudde mijn hoofd.
"De koning is gedood !" schreeuwde Robin.
Dat was een teken voor ons dat we ons moesten verzamelen en het hele paleis moesten uit kammen.
Opeens kwamen er ene hoop wachters aan gerend Robin gaf ze de opdracht elk een kant op te gaan.
"Wat is er gebeurd ?" vroeg ik aan de koningin.
Ze kon niks uitbrengen maar wees naar een donkere gang.
"Blijf bij de koningin ." zei ik tegen ene andere wachter.

Robin liep met me mee.
Maar de gang eindigde bij de kamer van de baby van Olivia.
"Waar is Olivia? " vroeg ik snel.
Toen ik de kamerdeur open deed.
Zag ik een raam open staan en het wiegje was leeg.
Ik keek snel door het raam maar zag niemand meer.

Ik stormde de kamer uit en rende na buiten.
Onderweg nam ik wat ridders en wachters met me mee.
"Pluis het hele bos uit de kind van de aanstaande koning is ontvoerd !"
Ivon kwam ook aangerend "Ik kan Olivia nergens meer vinden ik had haar bij de baby achter gelaten tot ik weer gegil hoorde."
Ik wreef met mijn handen in mijn haar.
"wie doet nou zoiets !" schreeuwde ik.

Olivia Elaine Newton

Er waren mannen binnen gekomen via het raam, ze hadden Amelia van me afgenomen en evenlater werd ik meegenomen.
Ze hadden een soort van zak over mijn hoofd getrokken waar ik nog wel door kon ademen.
Ik gilde, ik huilde en probeerde los te komen maar het lukte niet.
Uiteindelijk word ik op de grond neer gezet, mijn armen worden stevig achter me getrokken opeens word de zak van mijn hoofd gehaald.
Het is nogal donker, we zijn in een of ander klein hutje in het bos.
Het enigste licht kwam van een klein raampje, er stapt iemand het licht in.
Het is Thomas, hij heeft Amelia op zijn arm liggen en hij heeft en mes.
Ik begin te huilen " waarom doe je dit ?! Laat haar gaan !" roep ik dan huilend uit .. Ik wou weten hoe het met Edward ging en ik wou Amelia terug.
Thomas begint te lachen " ik zei toch dat ik alles zou proberen ? Luister .. Je krijgt een keus .. Of je trouwt met mij en je kind blijft leven, of je weigert met me te trouwen en ik vermoord je kind " zegt hij dan.

Merel :
Ik tikte met mij zwaard op de grond.
Mijn hersens kraakte van al dat na denken.
Opeens wist ik het weer "Thomas !" riep ik opeens.
Robin en Ivon keken me aan.
Ik pakte mijn jurk en zwaard en rende na de stal.
Ik deed de staldeur open van Eros.
"We gaan een ritje maken.
Ivon was achter me aan gegaan "Doe dit niet straks .."
Ik keek Ivon aan en gaf hem ene kus "Ik moet dit doen dit is mijn werk."
Robin stond achter Ivon.
Ivon draaide zich om "Ga met haar mee bescherm haar als je blieft."
Robin knikte.
Ivon liep na de stal waar zijn paard stond "neem dit paard die kan Eros goed bijhouden." zei hij heel even met een glimlach.
Robin knikte.
we stegen op en spoorde de paarden aan "Waarheen ?" vroeg Robin ondertussen.
"Na het paleis van Thomas .."

Olivia Elaine Newton

" Laat haar er buiten ! Alsjeblieft ! .. Ik zou nooit met je trouwen " roep ik dan uit.
Thomas kijkt me aan " misschien moet ik haar inderdaad maar laten leven, wie wil er nou een vrouw met een kind ? Je verloofde is dood ! " roepthij dan uit.
Ik schudde mijn hoofd, het kon niet .. Het kon niet waar zijn.
Ik begon hysterisch te huilen, Thomas loopt op me af.
" Wat kies je ? Een leven met liefde of een leven zonder ? " vraagt hij dan.
Ik spuug in zijn gezicht " liever een leven zonder liefde dan een leven met iemand die ik haat ! " roep ik dan uit.
Thomas zijn gezicht vertrekt, hij houd zijn mes stevig vast en drukt hem steeds verder op de keel van Amelia.
" Nee alsjeblieft ! " roep ik dan uit.